Visum drama

Jeetje wat een avontuur om een visum aan te vragen! Zoals gewoonlijk regel ik alles op t laatste moment, zo dus ook mijn visum. aangezien ik langer dan 3 maanden ga, heb ik een machtiging van kort verblijf nodig (deze moet je 3 maanden voor de vetrekdatum aanvragen).. maarja niemand die dit verteld VOOR die 3 maanden!! Ook was het 3 maanden geleden nog geen eens duidelijk of het wel door zou gaan. Maarja om een lang verhaal kort te maken, ik op pad voor mn visum, netjes via internet het formulier ingevuld, paspoort mee en hupp naar het Surinaamse consulaat in Amsterdam. Naar het nodige zoeken dan toch eindelijk gevonden. kom je binnen in een kleine ruimte die propvol staat met mensen. Trek je een nrtje.. nr 77, kijk op t bord, nr 24 oepsss dat gaat wel even duren. Na met een paar mensen te hebben gesproken loopt er een vrouw weg, aangezien ik nog steeds voor de deur stond, krijg ik haar nrtje.. nr 35!!! heyy dat schiet ineens op! ik ben aan de beurt, lever netjes mijn formulier in MET pasfoto (ja die was ik natuurlijk ook vergeten en heb m nog even snel ter plekker gemaakt), Mevrouw aan de balie kijkt op t formulier en zegt: je moet een machting voor kort verblijf inleveren, die had ik op de site moeten vinden... nou ik natuurlijk niks gezien . Maar iig vertelde deze mevrouw doodleuk dat ik niet eind van de maand zou afreizen!!!! Ik gelijk in de stresss en zei tegen de mensen waarmee ik even daarvoor nog mee had staan praten, dat ik het verkeerde had en geen visum kreeg!! Meteen schoten ze van alle kanten me te hulp en werd me duidelijk gemaakt dat ik maar moest liegen om mn visum te krijgen. Ik moest ter plekker een nieuw formulier aanvragen en hierop vermelde dat ik 2 maanden zou gaan (je mag 3 maanden blijven zonder machting voor kort verblijf nodig te hebben) als ze er wat van zou zeggen, moest ik maar zeggen dat ik met mn stageplek had gebeld en dat ik dan maar 2 maanden zou komen. Helemaal in de stress, tot een mevrouw zegt: wil je nou op stage of niet! Ja dat was duidelijk. Nou eerst maar weer opnieuw een nrtje getrokken nr87 (nr77 had ik aan iemand anders gegeven nadat ik nr 35 had gekregen) oepss nog verder van huis. Na weer een tijdje te hebben gewacht,kreeg ik ineens een nrtje in mn handen gedrukt, nr52 (ondertussen midden in een telefoongesprek) ik kijk erop en zeg: echt waar!! De jongen van t nrtje zegt ja mag je hebben! oohh ik kwam weer dichterbij, helemaal zenuwachtig voor wat die vrouw van de balie zou zeggen. Nr 52, ik ben aan de beurt, weer langs al die mensen gewurmpt, ook langs de mensen waar ik tegelijk mee binnen kwam (vroegen zich af hoe ik voor de 2de keer weer voor hun aan de beurt was) en daar kwam poging nr 2! De mevrouw aan de balie keek me aan... ik kreeg bijna een zenuwinzinking, maar ze zegt niks.. ik denk ja als jij niks zegt, zeg ik ook niks! Ze vraagt om mn pasfoto en geeft me een nrtje, ik wordt zo omgeroepen om te moeten betalen. Weer terug kwam de vraag hoe ik nu weer hun was, uitgelegd dat ik ook dit nrtje in mn handen kreeg gedrukt. Ze leefde zo met mij mee, dat ze er bijna zelf ook zenuwachtig van werden. Nr 471.. ooh ik moet betalen, na mn pincode ingetikt te hebben denk ik, wat kan er nog meer mis gaan, straks doet mn pasje t niet of of of. Gelukkig was dit niet t geval, u heeft betaald verschijnt in beeld en ik ben alweer een stapje dichter bij mn visum. Ik moet weer terug in de rij en wordt weer omgeroepen als mn visum klaar is. Er leek geen end aan te komen tot ik weer hoorde Nr 471, ik loop heen en krijg mn paspoort terug. Ik loop weer naar de groep mensen en laat trots mn visum zien! Eindelijk ik heb mijn VISUM!! Nadat ik mijn Suriname avontuur bijna voor mn ogen weg zag zakken, zegt een meisje: JIj hebt echt een engeltje bij je.. ik hoop dat mijn engeltje ook mee gaat naar Suriname!